บทที่ 123 ตามนาง (๒)

เถ้าแก่เนี้ยที่สังเกตอยู่เงียบๆ เอ่ยน้ำเสียงแผ่วเบา “ไม่น่าใช่เพคะ แต่หากใช่ก็คงไม่ทันแล้ว ตอนนี้พวกเรารีบไปกันเถิด...”

เฉินหว่านอิ๋ง เถ้าแก่เนี้ยและเสี่ยวหลินตัดสินใจทิ้งม้าเอาไว้ที่นี่ ด้วยพวกนางคิดว่าหากจูงม้าไปด้วยอาจทำให้ทหารเหล่านี้ผิดสังเกตจนตามจับตัวได้ ไม่ว่าอย่างไรนางขอไปตายเอาดาบหน้าแต่จะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ